Nagbalik Din...(at mga kwentong dormitoryo)

by Thursday, November 08, 2007 0 palagay
Bumalik ako sa seminary ng bandang two na ng sat. Louie helped me in bringing my things kaya di masyadong hassle. Eyun, may strange feeling na parang you'vr been away from home for a very long time. I fixed my bed, hang and folded my clothes then went to Divisoria mag-isa. Asteeg ang feeling ng independent and doing things by yourself. Bumalik na ko sa seminary ng mga six thirty ng gabi para mag-dinner.

Yun na nga, ang unang probleme ko eh yung mga kasama ko sa dorm. Nakakaintimidate ang dorm only kasi ako lang ang Tagalog sa kanila. The rest, eh mga Bisaya at Ilonggo kaya kapag naguusap sila ng kahit ano, I distance away from them na lang kasi di ko ma gets lahat ng sinasabi nila. Talaga nga dapat palang ako ang mag-adjust sa kanila kasi 5 lang naman kaming taga-Luzon...

Wednesday, b-day ni Mark , ang aming dorm prefect. After lights-off, many seminarians creeped in our dorm silenetly baka makahalata si Fr. John. Lumabas ng seminary sila Ronnel, Kepee and others para bumili ng "maiinom" at "makakain". I really intented not to join them kasi ang dami tas ilang bottles lang ang "naipuslit" pero di pwede eh, binigyan ako ng 3 shot ni Daryl kaya yun, ang laman ng tyan ko ay pinaghalong alak at chocolate na kinakain ko ng patago kasi pang-self consumption lang naman yung binili ko... :) Di talaga ako sanay sa chaser eh kaya wala silang magawa kundi itapon yung chaser shot ko sa green leafy potted plant na nasa ilalaim ng bulletin board. After ng third shot and last shot eh kala ko tapos na kasi, nag-disperse na yung iba sa kabilang dorm. AY puteek yun pala, may second and third round pa! Malas nila, natulog na ko kaya binati ko na lang si Mark ng happy b-day. Natapos ata sila ng mag three na kaya kinabukasan sa Mass, e yun, parang mga zombie yung mga ungas na yun at ang lalakas kumanta ala naman sa tono. Kakaibang hangover ika nga.

Astigin pa rin pala ang desisyon kong tumuloy na ulet at wag nang mag-stop for a while.

Yas Jayson

Panig sa Diyos at Bayan

To see the world, things dangerous to come to, to see behind walls, draw closer, to find each other, and to feel. That is the purpose of life.

0 palagay: